Ootmarsum. Wandelconcert 31 mei 2015. Ned.Hervormde Kerk, RK Simon en Judaskerk. Twents kamerkoor Mardi le Vingt. Dirigent Herman Koops. Edith Velthuis, piano.

Recensie door Jos Keijzer

Twee prachtige kerkgebouwen in Ootmarsum die aan elkaar een schitterende aanvulling geven, cultureel , religieus en muzikaal. De Nederlands Hervormde kerk en de Rooms Katholieke Simon en Judaskerk. Dit concert was ingegeven door 22 jarig bestaan van het kamerkoor en daaraan gekoppeld een muzikaal dankwoord om in de kerkruimten te mogen musiceren. Het talrijke dankbare publiek bij dit concert was er getuige van. In de Hervormde kerk werd begonnen met Openings- en slotkoraal “Wachet auf” van grootmeester Bach. Gelijk bij deze presentatie werd het muzikale visitekaartje afgegeven. De sopranengroep is bij dit ensemble op perfecte wijze leidend . Niet overheersend maar klankmatig toonrijk en loepzuiver. Voor alle stemgroepen geldt dat ze als een eenheid functioneren en daar waar de frasering het vereist zich moeiteloos profileren. De totale koorklank is zeer evenwichtig. De visie van dirigent Herman Koops was bij dit concert romantisch van aard door de muzikale tegenstellingen voluit te gebruiken. Daardoor kreeg de afsluiting van het koraal met de koraalbrede ondersteuning van de vleugel een orkestrale touch. Vanuit diezelfde houding werd het mystieke Lacrimosa uit het Requiem van Mozart vertolkt. In de coronation anthem van Händel wisselden kracht, souplesse in prachtig klinkende fraseringen elkaar af. De hoge zettingen bij bassen en vooral tenoren verhieven boven het geheel. Knap gedaan omdat de tenorengroep niet op volle sterkte was. In de prachtige ambiance van de Simon en Judaskerk liet dirigent Koops een eigen compositie horen. Prelude en fuga voor orgel. Op het lijf geschreven voor het Epmannorgel. Een zangerige prelude en een helder klinkende fuga die opgebouwd werd in een magistraal breed sloteinde. Een professionele compositie gedacht vanuit klassieke vormen die perfect aansloot op het klankkarakter van psalm 42 van Mendelssohn. Hier maakte het koor weer een muzikale reverence naar de intieme compositie. Het ensemble liet horen dat het ook deze grootse akoestische ruimte kon beheersen. Het “wie lieblich” uit het requiem van Brahms werd met prachtige muzikale lijnen uitgevoerd. Pianiste Edith Veldhuis vertolkte hier een glorierol door de piano te laten klinken als een orkest die het koor omspande. Ze liet bij de begeleiding van twee delen uit Stabat Mater van Jenkins de piano als een klokkenspel horen. Het Ave verum vanuit dezelfde compositie werd een klankjuweeltje. Dirigent Koops liet koor en publiek stoeien met het Hallelujakoor uit de Messiah. Beide kerken werden muzikaal gezegend vanuit een heerlijk brede romantische zetting van het bekende”Bless this house” van May Brahe. Aansluitend hierop is een “Bless this choir” meer dan verdiend.

Jos Keijzer