Door: Jos Keijzer

De salonmis le Petite Messe Solonelle, Kleine Plechtige Mis, omschreef Rossini zelf met de nodige zelfspot als ‘een armzalige kleine mis’. Als grootse componisten dat van hun eigen werk zeggen dan is dat bij voorbaat al een waarschuwing. Een mis van anderhalf uur mag men zeker niet ‘ klein’ noemen. Operacomponist Rossini bleef trouw aan zijn muzikale pen. Melodie, harmonie, ritmiek. Het wisselde zich allemaal af binnen de religieuze grenzen van deze mis. Rossini is ook de componist van de onverwachte accenten. De puntige ritmiek als aanhef van intiem gezongen Kyrie is subliem. De nodige afsluitingen bij misdelen waar je een fluisterzacht einde verwacht, maar er een indringend tutti akkoord klinkt. Die nagalm gebruikt Rossini als aanhef voor het volgende deel. In de akoestiek van deze basiliek klonk dat fenomeen dan ook optimaal. Deze mis vraagt om kracht, intimiteit, het royale gebaar van de opera, maar ook als koor in de vloeiende beweging kunnen zingen van fluisterzacht naar een grootse koorklank.

Bij dit concert met dit kamerkoor lukte dat optimaal. Mardi le Vingt laat een constante warme koorklank horen. Elke stemgroep is een eenheid die elkaar steeds weer weet te vinden. Vooral bij de grote koorfuga’s wist dirigent Koops, in de hem zo bekende fysieke directie, de stemgroepen als het ware uit te lichten om het thema te laten klinken. Krachtvolle zevenstemmigheid zoals in het Gloria en emotionele intimiteit in het Dona Nobis pacem. De a capelladelen Christe eleison en, samen met de solisten, het Sanctus werden uitstekende koorprestaties. Mardi le Vingt heeft bij dit concert vooral de vocale beweeglijkheid laten horen die dit werk vraagt.

De vleugels werden zeer punctueel maar ook gloedvol en waar nodig ingehouden bespeeld. Samen klonk het orkestraal zeker in de naadloze begeleiding van het koor en het meekunnen gaan in de muzikale focus zoals dirigent Koops het voor ogen had. Voor de solisten is het een dankbaar werk omdat Rossini gloedvolle soli schreef vanuit zijn belcanto en de lyriek niet geschuwd behoefde te worden. Dat werd door de solisten gretig muzikaal omarmd en vooral de tenor liet horen wat lyriek betekent
bij Rossini.

Organist Bert Mooiman liet zijn harmonium als muzikale ‘zoetstof’ door de mis glijden. Zijn vakmanschap was vooral te horen in het Andantino van het Preludio religioso. Dit gedeelte vraagt optimale vakmanschap. Vaak wordt het overgeslagen. Als het klinkt, meestal op de vleugel waarbij Bach als het ware meekijkt over de schouder van Rossini. Zoals het nu klonk door de dynamiekwendingen zo eigen voor het
harmonium, klonk het optimaal. Rossini werd eer aangedaan. Zo was het bij dit gehele concert en niet anders.

Zondag 27 november 2022. H.Pancratiasbasiliek, Tubbergen. Aanvang 15.00 uur.
Petite messe Solonelle, Gioachino Rossini.
Twents Kamerkoor Mardi le Vingt.
Clarus Solistenkwartet: Petra Stoute, sopraan. Florieke Beelen, alt. Peter Gijsbertse, tenor. Patrick Pranger, bas.
Edith Velthuis en Inge Lulofs, vleugel.
Bert Mooiman, harmonium.
Dirigent: Herman Koops.