Voor een nagenoeg volle St. Pancratiusbasiliek in Tubbergen verzorgde het Twents Kamerkoor Mardi Ie Vingt afgelopen zaterdagavond een uitvoering van het Stabat mater van Karl Jenkins. Een dag later verzorgde het koor eenzelfde uitvoering in de H.H. Simon en Judaskerk in Ootmarsum. Beide concerten vormden een afsluiting van een project dat in de voorafgaande periode plaatsvond in de gemeenten Tubbergen en Dinkelland. Tijdens de uitvoering in Tubbergen liet het gepassioneerde koor zich van haar beste kant zien en emotioneerde zij menig bezoeker.
Het koor startte met het zingen van vier misdelen uit the “Mass for peace” van Jenkins. De delen werden op een transparante wijze door het koor neergezet, waarbij het op een uitste­kende manier werd begeleid door het Nederlands Begeleidingsorkest. De wijze waarop de celliste van het orkest haar solo in het deel “Benedictus” neerzette oogstte waardering.
Het nieuwe Stabat mater van Jenkins was voor menig toehoorder een bele­ving. Heel ingetogen volgden delen waarbij koor en orkest voluit gingen, waardoor een prettige afwisseling ontstond en het aangenaam was om naar te luisteren. Een heel opmerke­lijk moment was de oorverdovende stilte na het zingen van de Engelse wereldster Belinda Sykes. Dirigent Herman Koops zette alles stil waardoor het in het Arabisch gezon­gen Wees gegroet Maria extra intensiteit kreeg. Het zingen van Belinda Sykes was een belevenis op zich! Vol bewogenheid en bevlogenheid ver­tolkte zij vanuit de preekstoel in de basiliek de kenmerkende Arabische delen in het werk. Met name de manier waarop zij de Arabische keelklanken ten gehore bracht maakte indruk. Haar zingen vulde de gehele kerk en mensen luisterden met open mond naar haar performance. Een toehoorder vertelde na het concert: “het getuigt van durf en visie om zo’n ster naar Tubbergen te halen om ook op die manier ervoor te zorgen dat concerten kwalitatief hoog niveau blijven halen.”
Ook de uit Ootmarsum afkomstige Margareth Beunders vertolkte op haar geheel eigen wijze enige delen uit het werk. Zij zong o.a. een deel waarin de wenende moeder, huilend om het sterven van haar kind, zich afvraagt of de tranen van alle moeders ter wereld het geweld niet kun­nen stoppen. Bewogen vertolkte zij dit lied. Opvallend was dat veel bezoe­kers na het concert bleven ‘hangen’ in de basiliek. Net alsof men toch nog even de sfeer vast wilde blijven houden in plaats van snel naar huis te gaan. Na afloop waren in de kerk heel veel positieve reacties te horen over zowel het werk als ook over het zingen van het koor. Veel mensen gaven aan ‘geraakt’ te zijn.